Metoda opracowana w latach 40. XX w. we Francji. Stosowana głównie w przedszkolach, szkołach, ośrodkach rehabilitacyjnych dla dzieci z różnymi zaburzeniami psychoruchowymi. Ma na celu przygotowanie młodszych dzieci do nauki czytania i pisania.
Składają się na nią:
- ćwiczenia poprzez zabawę, które polegają na grach, układankach, rysowaniu,
- zabawy ruchowe, wystukiwanie rytmu do śpiewanych piosenek, wykonywanie wzorów w rytm piosenki,
- zajęcia muzyczno-ruchowe.
Ćwiczenia usprawniają spostrzegawczość, uczenie się, rozumienie jasnych treści przekazywanych przez nauczyciela; uczą aktywnego słuchania; kształcą sferę intelektualną; działania terapeutyczne mają także wpływ na sferę emocjonalną i motywacyjną.
Przykładowe ćwiczenia:
- próby odtwarzania ruchem rytmu piosenki,
- dobieranie wzoru do piosenki,
- odtwarzanie wzoru różnymi technikami: w powietrzu ręką, na powierzchni stołu palcem, na arkuszach papieru mazakiem, na tablicy kredą.
Zajęcia zespołowe lub indywidualne powinny się odbywać raz w tygodniu po 20 -30 minut.