Jak sama nazwa sugeruje terapia ta opiera się na ruchu. Jest to program autorski wykorzystujący właśnie ruch, dotyk, kontakt fizyczny. Jest to aktywny i prosty program głównie dla dzieci młodszych ale może być stosowany do pracy z dorosłymi, osobami z zaburzeniami emocjonalnymi, rozwojowymi. Metoda ta przeznaczona jest dla dzieci z wszelkimi opóźnieniami rozwojowymi, a także z nadpobudliwością.
Ćwiczenia mają za zadanie wspomóc rozwój fizyczny i rozwój osobowości. Doskonalą ogólne umiejętności, dzieci nabierają silnego poczucia samego siebie, swojej tożsamości, stają się pewne siebie, pewne tego co potrafią, uczą podejmowania działań, szanowania uczuć innych i komunikowania się
To cztery grupy ćwiczeń:
- ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała,
- pomagające zdobyć przestrzeń dookoła siebie,
- pomagają nawiązać kontakt z drugą osobą,
- uczą twórczego ruchu.
Są to proste i zabawne ćwiczenia wracające do dziecięcych lat.
Przykłady ćwiczeń:
- "śmieszne miny" - wytrzeszczanie oczu, wysuwanie języka, oblizywanie się, szczerzenie zębów,
- zabawa w "grzybobranie" - chód skupiony z pochyleniem ciała, od czasu do czasu przyklękanie i zrywanie grzybów,
- siad i rozszerzanie i poklepywanie kolan,
- ćwiczenia z partnerem - np. "kangur"(jedno dziecko jest mamą i tuli w ramionach swoje dziecko),
- ćwiczenia w grupie - chodzenie po sali na sztywnych nogach,
- ćwiczenia do wierszy i piosenek.
Można przytoczyć dużo więcej propozycji ćwiczeń. Już po nich można się zorientować, że to bardziej zabawa niż terapia.
Są to bardzo ciekawe ćwiczenia gdyż:
- ruch jest przejawem osobowości,
- emocje można wyładować właśnie za pomocą ruchu,
- świadomy ruch zwiększa własną świadomość,
- dostarczają radość.